تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَ لاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ. (مائده: 116)
آنچه در نفس من است تو مي­داني، و آنچه در ذات توست، من نمي­دانم؛ چرا كه تو خود، داناي رازهاي نهاني.
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاء وَ الْأَرْضِ؛ آيا ندانسته­اي كه خداوند آنچه را در آسمان و زمين است مي­داند؟ (حج: 70)
إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ؛ من چيزي مي­دانم كه شما نمي­دانيد. (بقره: 30)
وَ اللّهُ يَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ؛ و خدا مي­داند و شما نمي­دانيد. (بقره: 216)
إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ؛ ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار مي­كنند، مي­دانيم. (يس: 76)
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ؛ و ما انسان را آفريده­ايم و مي­دانيم كه