بدون شك، برهان نظم يكي از متداول ترين براهيني است كه براي وجود خدا اقامه شده است . اين برهان نيز همانند بعضي از براهين اثبات وجود خدا، تاريخي به بلندي عمر انسان ها دارد . آدميان از ديرباز با مشاهده پديده هاي منظم و هماهنگ به اين فكر مي افتادند كه اين نظم و هماهنگي در ميان موجودات، معلول چيست . آيا خود اجزا با همكاري يكديگر اين نظم را پديد آورده اند؟ يا اين كه ناظمي حكيم و مدبر، آن ها را چنين، منظم كرده است؟ انسان بر اثر تامل و تعمق در ساختار موجودات، به اين نتيجه مي رسد كه ناظمي حكيم، چنين ساختار منظمي را پديد آورده است و به تعبيري اين مجموعه هاي منظم، نشانه هاي تدبيري است كه ما را به خدا رهنمون مي كند . چنان كه اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي فرمايند:
«خداوند با نشانه هاي تدبير كه در آفريدگانش ديده مي شود، بر عقل ها آشكار شده است .» (31)
برهان نظم را مي توان چنين بازگفت: